De loonnorm die om de twee jaar wordt afgesproken en waar zóveel om te doen is, heeft eigenlijk niet veel om het lijf.
Het is een 'indicatieve' norm (bemerk de tegenspraak tussen beide woorden) waarbij men op de goodwill rekent van de sociale partners om hem toe te passen.
Op macro economisch vlak heeft de loonnorm wel zijn invloed, maar op individueel vlak hebben alleen de arbeiders en de lagere bedienden er last van...
Daar zou nu wel eens verandering in kunnen komen, op het vlak van de loonindexering dan toch.
In ons land zijn loonsverhogingen en indexverhogingen twee verschillende dingen, die men naast elkaar toepast. En de lonen worden zonder veel discussie geïndexeerd, op het ritme van de sectorale Cao’s.
Maar in de ons omringende landen is dat niet het geval. Daar wordt over een globaal loonpakket onderhandeld en de geschatte muntontwaarding zit daar mee in.
Heel discreet zijn de sectoren in ons land het systeem van een globaal loonpakket nu ook aan het invoeren – in 20% van de sectoren is dat nu al het geval.
Het gaat om een soort van 'enveloppensysteem' voor zowel indexverhogingen als loonsverhogingen.
Dat werkt als volgt: hoe groter de omvang van de indexaanpassingen, hoe kleiner de ruimte voor loonsverhogingen.
Als de echte muntontwaarding groter is dan het budget voor index plus loonsverhoging, komt er zelfs geen loonsverhoging en wordt de indexering geplafonneerd.
In veel loonsystemen op bedrijfsvlak wordt de indexering als een soort van extern gegeven aanzien.
Maar dat kan nu niet lang meer vol gehouden worden.
De loonindexering moet op de een of andere manier mee opgenomen worden in de loonsystemen zelf.
De tijd is gekomen dat de bedrijven daar het gesprek over aangaan, de sectoren hebben de hand al aan de ploeg geslagen.
Zowel in het Interprofessioneel akkoord van december 2006 als in het najaarakkoord van 2006 stellen de sociale partners voor om de loondrift met dergelijke systemen te corrigeren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Willen we attractief zijn (en blijven) voor zowel binnen- als buitenlandse investeerders, zullen we inderdaad de evolutie van onze loonkost moeten temperen via invoering van een globaal loonpakket. Probeer een buitenlandse investeerder of partner maar eens uit te leggen dat men in ons land als werkgever verplicht is om jaarlijks opgelegde loonsverhogingen en indexaties toe te passen voor alle werknemers.
Bovendien kan het voorkomen dat ,bij krappe/beperkte budgetten, er vaak zelfs geen ruimte meer is voor loonsverhoging, omdat het budget al volledig opgesoupeerd is aan indexaties en verplichte loonsverhogingen. Hier komen we weeral terug op het hot item van prestatiegerichte verloning versus leeftijds/anciënniteitsgebonden verloning. Bij een te krap budget is zelfs geen sprake meer van beloning van goede/uitzonderlijke prestaties.
Dit heeft uiteraard een negatief en demotiverend effect op medewerkers.
Een reactie posten